آداب تقلید و اقتدا

آداب تقلید و اقتدا

قال الصّادق - علیه السّلام -:

لا یصحّ الاقتداء الّا بصحّة قسمة الارواح فی الازل وامتزاج نور الوقت بنور الاوّل، ولیس الاقتداء بالتّرسّم بحرکات الظّاهر والتّنسّب الی اولیاء الدّین من الحکماء والائمّة. قال اللَّه - عزّ وجلّ -: یوم ندعو کلّ اناس بامامهم.(46) ای من کان اقتدی بمحقّ قبل وزکّی. وقال اللَّه - عزّ وجلّ -: فاذا نفخ فی الصّور فلا انساب بینهم یومئذ ولا یتساءلون.(47) قال علیّ - علیه السّلام -: الارواح جنود مجنّدة، فما تعارف منها ائتلف وما تناکر منها اختلف.

وقیل لمحمّد بن الحنفیّة: من ادّبک؟ فقال: ادّبنی ربّی فی نفسی، فما استحسنته من اولی الالباب والبصیرة تبعتهم به واستعملته، وما استقبحته من الجهّال اجتنبته وترکته مستنفراً. فاوصلنی ذلک الی کنوز العلم. ولا طریق للاکیاس من المؤمنین اسلم من الاقتداء لانّه المنهج الاوضح والمقصد الاصحّ. قال اللَّه - عزّ وجلّ - لاعزّ خلقه محمّد - صلّی اللَّه علیه وآله -: اولئک الّذین هدی اللَّه فبهداهم اقتده.(48) وقال - عزّ وجلّ -: ثمّ اوحینا الیک ان اتّبع ملّة ابراهیم حنیفاً.(49) فلو کان لدین اللَّه تعالی - عزّ وجلّ - مسلک اقوم من الاقتداء لندب انبیاءه اولیاءه الیه. قال النّبیّ - صلّی اللَّه علیه وآله -: فی القلوب نور لا یضی ء الّا فی اتّباع الحقّ وقصد السّبیل، وهو من نور الانبیاء مودع فی قلوب المؤمنین.

 

امام صادق (ع) فرمود:

نشاید اقتدا کردن به هر کسی، بلکه درستی اقتدا باید بر مبنای معیارهای الهی که از سوی او مقرّر شده است باشد. اقتدا به این نیست که انسان در اعمال وحرکات ظاهری از کسی تقلید کند یا خود را به اولیا وائمّه دین نسبت دهد. خدای تعالی فرمود: آن روزی که همه مردم را به امامشان بخوانیم. یعنی هر آن کس که به صاحب حقّی اقتدا کرده باشد، رستگار است. خدای تعالی فرمود: چون در صور دمیده شود، نه پیوند خویشی می ماند ونه می توانند از یکدیگر کمک بخواهند. حضرت علی (ع) فرمود: ارواح (در عالم ذر) سربازانی بودند. پس آن دسته که الفت یافتند در این جهان نیز الفت می یابند وآن عده که دوست نشدند، در این جهان نیز چنان باشند.

محمّد بن حنفیه را گفتند: چه کسی تو را ادب بیاموخت؟گفت: خداوند گوهر ادب را در من به ودیعت نهاد. از آنچه که در صاحب خردان واصحاب بصیرت نیک یافتم، پیروی وبدان عمل کردم واز آنچه از نابخردان زشت یافتم، خودداری کرده، ترک گفتم. این روش، مرا به گنج های دانش رهنمون ساخت. وطریقتی بهتر از اقتداء [به نیکان ] برای مؤمنان زیرک نیست؛ چه این، روششن ترین راه ودرست ترین مقصد است. خدای - عزّ وجلّ - خطاب به عزیزترین آفریدگانش، محمّد (ص) فرمود: آنان کسانی هستند که خداوند هدایتشان کرده؛ پس به هدایت آنان اقتدا کن؟ ونیز فرماید: سپس بر تو وحی کردیم که از دین ابراهیم حق گرای پیروی کن. بنابراین چنانچه دین خدای تعالی را مسلکی درست تر از این (اقتدا) می بود، خداوند پیامبران واولیایش را به سوی او می خواند. پیامبر (ص) فرمود: قلب ها را نوری است که جز به واسطه پیروی از حق وبرگزیدن راه درست، ظاهر نشوند وآن، نور پیامبران است که در قلب مؤمنان به ودیعت نهاده شده است.

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

جايگاه انسان كامل در نظام هستي از منظر عرفا

جايگاه انسان كامل در نظام هستي از منظر عرفا

اين نوشتار با روش توصيفي-تحليلي به جايگاه انسان كامل در نظام هستي ا ز منظر عارفان مسلمان پرداخته است. از منظر آنان انسان كامل، خليفه حق‌تعالي، قطب عالم امكان و واسطه دريافت فيض از حق‌تعالي است. به عقيده بسياري از عرفا، انسان كامل به منزله روح عالم هستي مي‌ماند؛ همان‌گونه که روح امور بدن را تدبير مي‌كند، انسان كامل هم امور عالم را تدبير مي‌نمايد؛ گرچه به لحاظ بشري خود وي توجه نداشته باشد. هرگاه انسان كامل از عالم دنيا به عالم آخرت منتقل شود، خزائن الهي نيز به آن عالم منتقل خواهند شد، بساط عالم ماده جمع خواهد شد و رستاخيز قيام خواهد كرد. اين باور اهل تصوف، با عقايد شيعي، بسيار هماهنگ است؛ زيرا روايات شيعي نيز در اين معنا، صراحت دارد كه هرگاه حجت خدا از روي زمين ارتحال يابد، زمين متلاشي خواهد شد؛ ويژگي‌هاي كه از زبان اهل تصوف براي اهليبت بيان شده است، حاكي از اين مطلب است كه از منظر آنان انسان كامل، منطبق بر اهلبيت (ع) مي‌شود.
حقيقت متعالي و تعينات آن

حقيقت متعالي و تعينات آن

حقيقت متعالي، حقيقتي است كه از هر قيدي رها است؛ از اين حقيقت به غيب الغيوب و هويت مطلقه و وجود من حيث هو هو، نيز تعبير كرده‌اند. اين حقيقت در مرتبه اطلاق هيچ حكمي را نمي‌پذيرد، به همه موجودات نسبت يكسان دارد؛ اما از لازمه آن، علم به ذات و شعور به كمال ذاتي و اسمائي است. علم به ذات موجب، افتادن بي‌تعين در دام تعين مي‌شود.
جایگاه عقل در نظام سلوکی عرفا

جایگاه عقل در نظام سلوکی عرفا

عقل در نظام سلوکی عرفا، دارای دو جایگاه مجزا است. عقل در مراحل ابتدایی سلوک هدایتگر، راهگشا و روشنگر است؛ اما در مراحل عالی‌تر سلوکشان هدایتگری و راهبری از عقلانیت و تعقل جدا می‌شود؛ در این راستا باید توجه داشت که منزلت عقل نفی نمی‌شود، بلکه عقلانیت در صیرورت وجودی عارف به امری فراعقلی و نه غیرعقلی تبدّل و تحول می‌یابد. متاسفانه نزد برخی راهروان طریق سلوک این امر به مثابه ضد عقلی بودن تعالیم عرفانی تلقی می‌شود، حال آن‌که میان امر فراعقلی و امر غیر عقلی تفاوت و تمایز معناداری است که می بایست مورد توجه و تأمل عرفان پژوهان و سالکان راه قرار گیرد؛ در این مقاله ضمن پرداختن به مفهوم انسان‌شناختی و وجودشناختی مفهوم عقل، به تفاوت و تمایز میان این دو ساحت اشاره و لوازم معرفت شناختی آن استخراج خواهد شد.
الگو رویش اعتقادی افراد و جریانات از منظر قرآن کریم

الگو رویش اعتقادی افراد و جریانات از منظر قرآن کریم

قرآن کریم با استفاده از آیات خویش انسان را به‌سوی کمال سوق می‌دهد؛ پس باید بر طبق این فرمان‌ها روند زندگی را در مسیر رویش قرارداد. با بررسی و تحلیل الگوی رویش می‌توان اصلی‌ترین نقش را در خود فرد و آن جامعه جستجو کرد که ایمان را در درون خویش حس نمودند و فطرتشان علی‌رغم، القائات منفی افراد دیگر، ایشان را به این مسیر نزدیک نمودند، مانند همسر فرعون که با توجه به محیطی دور از معنویات، به دیندار شد...

پر بازدیدترین ها

رشد معنوی انسان از منظر قرآن و حدیث

رشد معنوی انسان از منظر قرآن و حدیث

این پژوهش نشان می‌دهد که ایجاد رابطه درست بین فرد و مسائل خود، ایجاد رابطه درست بین فرد و دیگران و ایجاد رابطه با خدا و کسب آرامش در پرتو آن از آثار رشد معنوی است؛ همچنین، تفکر، ایمان، انجام خوبی و ترک زشتی از علل رشد معنوی و جهل، کفرورزی و پیروی از شهویات از موانع رشد معنوی است.
آسیب‌ها و تهدیدهای اختلافات مذهبی در جهان اسلام

آسیب‌ها و تهدیدهای اختلافات مذهبی در جهان اسلام

مقاله حاضر ضمن بررسی فلسفه تفاوت‌ها و تنوع‌های میان انسان‌ها، تنوع و اختلاف از دیدگاه اسلام و انواع اختلافات مذهبی را تبیین و سپس به عوامل پیدایش اختلاف و تفرقه مذاهب را به لحاظ درونی و بیرونی پرداخته و نتایج و آثار ناشی از آن را بیان می‌کند...
بررسی تأثیر فرقه تصوف در امنیت جمهوری اسلامی ایران

بررسی تأثیر فرقه تصوف در امنیت جمهوری اسلامی ایران

ايستادگي تصوف در برابر ائمه اطهارعلیهم السلام مخالفت با سيره و روش آنها نشانه اوج تضاد با تفکرات اسلامي در دوران آغازين رشد اين جريان بوده است. خرده‌گيري تصوف بر ائمه علیهم السلام تا جايي پيش رفته که ...
عناصر معنوی دین اسلام و علم روان‌شناسی در ایجاد سلامت روان

عناصر معنوی دین اسلام و علم روان‌شناسی در ایجاد سلامت روان

از مسائل مهم حوزه بهداشت روانی، سلامت روان است. اسلام و روانشناسی هدف، موضوع و راهکارهای مشترکی برای رسیدن به ‌سلامت روان یا همان فلاح و رستگاری ارائه می‌دهند. انسان موضوع مشترک دین و روانشناسی است و نقطه تلاقی راهکارهای اسلامی و روانشناسی در رسیدن به هدف مشترک این دو حائز اهمیت است. سازه‌های شفقت خود و ذهن‌آگاهی، محاسبه نفس، توبه و حضور قلب، هماهنگی هرچه تمام‌تر دین و روانشناسی را در رسیدن به‌سلامت روان و رهایی از اضطراب و دل‌مشغولی‌های حاصل از پیشرفت‌های فناوری نشان می‌دهد.
Powered by TayaCMS