آیا شیعه و اهل سنت فقط در قبله با یکدیگر مشترک هستند؟ بخش دوم (قسمت دوم)
🔰محمد باغچقی
عضو گروه امت و تمدن پژوهشکده باقرالعلوم(علیه السلام)
شنیده می شود برخی در پی این هستند که بگویند شیعه و اهل سنت هیچ اشتراکی با یکدیگر ندارند جز در قبله! و در همه چیز حتی توحید و نبوت اختلاف دارند!
در ادامه برای پاسخ به این سوال که چنین ادعایی به چه میزان اسلامی و منطبق با نظر و مبنای علما و متفکرین شیعه است، به برخی از فرمایشات استاد شهید آیت الله مرتضی مطهری (ره) اشاره می شود:
1️⃣شهید مطهری (ره) در موارد متعددی تصریح فرموده اند که مشترکات شیعه با اهل سنت، بیشتر از اختلافاتی است که با هم دارند. به عنوان نمونه ایشان در این باره چنین فرموده اند:
جهات اختلاف فرق و مذاهب آنقدر زياد نيست كه مانع اخوت اسلامى بشود و جهات اشتراك آنها آنقدر زياد و نيرومند است كه مى تواند آنها را به هم بپيوندد.
📚مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (ره) ؛ ج25 ؛ ص38، قم، صدرا، چاپ هشتم، 1372هش
2️⃣ محور مهم دیگری که در آثار ارزشمند شهید مطهری (ره) قابل مشاهده می باشد، این است که ایشان برخی از مشترکات امت اسلامی را اینگونه برشمرده اند:
مسلمين مايه وفاقهاى بسيارى دارند كه مى تواند مبناى يك اتحاد محكم گردد.
مسلمين همه خداى يگانه را مى پرستند و همه به نبوت رسول اكرم (صلی الله علیه وآله) ايمان و اذعان دارند، كتاب همه قرآن و قبله همه كعبه است، با هم و مانند هم حج مى كنند و مانند هم نماز مى خوانند و مانند هم روزه مى گيرند و مانند هم تشكيل خانواده مى دهند و دادوستد مى نمايند و كودكان خود را تربيت مى كنند و اموات خود را دفن مى نمايند و جز در امورى جزئى، در اين كارها با هم تفاوتى ندارند.
مسلمين همه از يك نوع جهانبينى برخوردارند و يك فرهنگ مشترك دارند و در يك تمدن عظيم و باشكوه و سابقه دار شركت دارند.
📚مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (ره) ؛ ج25 ؛ ص26
شهید مطهری (ره) در موضع دیگری نیز چنین تصریح فرموده اند:
مسلمانان از نظر اختلافات مذهبى طورى نيستند كه نتوانند #وحدت داشته باشند، نتوانند با يكديگر برادر و مصداق «انَّما الْمُؤْمِنون اخْوَةٌ» بوده باشند
زيرا خدايى كه همه پرستش مى كنند يكى است، همه مى گويند: لا اله الّا اللّه، همه به رسالت محمد (صلى الله عليه و آله) ايمان دارند و نبوت را به او پايان يافته می دانند و دين او را خاتم اديان مى شناسند، همه قرآن را كتاب مقدس آسمانى خود مى دانند و آن را تلاوت مى كنند و قانون اساسى همه مسلمين مى شناسند، همه به سوى يك قبله نماز مى خوانند و يك بانگ به نام اذان بر مى آورند، همه در يك ماه معين از سال كه ماه رمضان است روزه مى گيرند، همه روز فطر و اضحى را عيد خود مى شمارند، همه مراسم حج را مانند هم انجام مى دهند و با هم در حرم خدا جمع مى شوند، و حتى همه خاندان نبوت را دوست مى دارند و به آنها احترام مى گزارند.
اينها كافى است كه دلهاى آنها را به يكديگر پيوند دهد و احساسات برادرى و اخوت اسلامى را در آنها برانگيزد.
📚مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (ره) ؛ ج25 ؛ ص38