نویسنده کتاب روشهای تربیتی در قرآن، محمدرضا قائمی مقدم است. این کتاب مشتمل بر فصل اول، مفاهیم و کلیات، فصل دوم، روش تذکر و یادآوری، فصل سوم، موعظه و نصیحت، فصل چهارم، عبرت دهي، فصل پنجم، امرونهی است.
در حوزة تعليم و تربيت، اتخاذ روش صحيح و نتیجهبخش، امري مهم و ضروري است. چراکه لغزش و اشتباه در انتخاب روش و بهکارگیری آن، میتواند به گمراهي و نابودي متربي منتهي شود. بنابراين بايد در پي شناخت و بهكارگيري بهترين و كارآمدترين روشهای تربيتي باشيم. و چهبهتر كه در اين خصوص به سراغ قرآن رفته، و اين مهم را در پرتو آيات نوراني آن جستجو كنيم. دليل اينكه اين چهار مورد در كنار هم آمدهاند، كاركرد مشترك يعني جنبه هوشيار سازي و انگيزشي بودن آنهاست. ارتباط اين چهار روش باهم بهگونهای است كه يك طيف روشي را در راستاي تحقق يك هدف تشكيل میدهند. در اين طيف، ابتدا با روش تذكر و يادآوري غفلت زدايي میشود، آنگاه با موعظه و نصيحت نوعي خشيت و رقت قلب ايجاد میگردد. با روش عبرت دهي بر اين امر تأكيد میشود. و درنهایت با امرونهی، متربي براي تغيير رفتار با نوعي الزام و تحميل مواجه میگردد.
مجموعه حاضر بهمنظور تحقق همین امر باهدف آشنایی دانشجویان با روشهای تربیت در قرآن تهیهشده است، ولی به دلیل کثرت به گستردگی روشها، جمعکردن همه آنها در یک مجموعه دشوار به نظر میرسد. به همین دلیل، در این مجموعه چهار روش که کارکرد مشترک دارند بررسیشده است.