شخصی از جایی عبور می‌کرد. پسری را دید که پدر خود را کتک می‌زند. به او اعتراض کرد. پسر در پاسخ گفت: مگر نه این است که فرزند بر گردن پدر حقوقی دارد، از جمله این که نام نیک برایش انتخاب کند و او را تربیت نماید و به او قرآن بیاموزد؟.
آن شخص در پاسخ گفت: آری.
پسر گفت: پدرم نام مرا برغوث (کک) گذاشته و در تربیتم کوچک‌ترین کوششی نکرده است، به گونه‌ای که با وجود رسیدن به سن بلوغ یک کلمه از قرآن را نمی‌دانم.
منبع: محمدجعفر امامی و محمدرضا آشتیانی، ترجمه گویا و شرح فشرده‌ای بر نهج البلاغه، ج 3، ص 557.