عشق و محبت (میزان محبت به فرزند)
«محبت خود را ارزان به بچه نفروشید؛ چون اگر هر چه محبت داشتید به صورت رایگان به بچه دادید، بچه از محبت شما وازده می‌شود. مثل غذا که اگر زیادی در اختیار او گذاشتید، او تف می‌کند؛ هرچند که خوشمزه باشد. اگر نان را زیاد به او بدهید، مقداری را می‌خورد و بقیه را زیر دست و پا میریزد، میوه زیادی اگر به او بدهید، مقداری را گاز میزند و باقی را توی دست و پا میریزد. نه! بچه را طوری تربیت کنید که وقتی به او غذا می‌دهید آن را خوب بخورد، کم در ظرفشی بریزید که ته ظرفش نماند واگرخواست، دوباره به اندازهای که میخواهد برایش بریزید که یک دانه برنج - مثلا- اضافه نیاید. محبت را هم یک دفعه در ظرفشی نریزید که وازده شود و نصفی از محبت شما را جلب کند، نصف دیگرش را دور بریزد و به شما بی اعتنایی کند. نه اینکه او را همیشه تشنه محبت خودتان نگهدارید. این جور نباشید که مثلاً بچه را شما نوازش کنید و ببوسید و بگذارید توی بغل و او را فشار بدهید؛ چون انسان یک دفعه میخواهد بچه را تربیت کند. یک دفعه انسان از بچه خوشش می آید، میخواهد خودش را آرامش ببخشد؛ این ساختن بچه انسان باید محبتش توی مشتش باشد، توی قلبش باشد، وقتی یک کار خوب از بچه دید، یک ذره از این محبت را روانه کند. ظهور بدهد یه خورده در نگاهش آثار محبت باشد».
منبع: کتاب تمثیلات آیت‌الله حائری شیرازی