آیا شیعه و اهل سنت فقط در قبله با یکدیگر مشترک هستند؟ بخش دوم (قسمت دوم)

آیا شیعه و اهل سنت فقط در قبله با یکدیگر مشترک هستند؟ بخش دوم (قسمت دوم)

🔰محمد باغچقی
عضو گروه امت و تمدن پژوهشکده باقرالعلوم(علیه السلام)

شنیده می شود برخی در پی این هستند که بگویند شیعه و اهل سنت هیچ اشتراکی با یکدیگر ندارند جز در قبله! و در همه چیز حتی توحید و نبوت اختلاف دارند!
در ادامه برای پاسخ به این سوال که چنین ادعایی به چه میزان اسلامی و منطبق با نظر و مبنای علما و متفکرین شیعه است، به برخی از فرمایشات استاد شهید آیت الله مرتضی مطهری (ره) اشاره می شود:

1️⃣شهید مطهری (ره)  در موارد متعددی تصریح فرموده اند که مشترکات شیعه با اهل سنت، بیشتر از اختلافاتی است که با هم دارند. به عنوان نمونه ایشان در این باره چنین فرموده اند:
 جهات اختلاف فرق و مذاهب آن‏قدر زياد نيست كه مانع اخوت اسلامى بشود و جهات اشتراك آنها آن‏قدر زياد و نيرومند است كه مى ‏تواند آنها را به هم بپيوندد.
📚مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (ره) ؛ ج‏25 ؛ ص38، قم، صدرا، چاپ هشتم، 1372ه‌ش

2️⃣ محور مهم دیگری که در آثار ارزشمند شهید مطهری (ره) قابل مشاهده می باشد، این است که ایشان برخی از مشترکات امت اسلامی را اینگونه برشمرده اند:
مسلمين مايه وفاقهاى بسيارى دارند كه مى ‏تواند مبناى يك اتحاد محكم گردد.
مسلمين همه خداى يگانه را مى ‏پرستند و همه به نبوت رسول اكرم (صلی الله علیه وآله) ايمان و اذعان دارند، كتاب همه قرآن و قبله همه كعبه است، با هم و مانند هم حج مى ‏كنند و مانند هم نماز مى ‏خوانند و مانند هم روزه مى ‏گيرند و مانند هم تشكيل خانواده مى ‏دهند و دادوستد مى ‏نمايند و كودكان خود را تربيت مى ‏كنند و اموات خود را دفن مى ‏نمايند و جز در امورى جزئى، در اين كارها با هم تفاوتى ندارند.
مسلمين همه از يك نوع جهان‏بينى برخوردارند و يك فرهنگ مشترك دارند و در يك تمدن عظيم و باشكوه و سابقه ‏دار شركت دارند.
📚مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (ره) ؛ ج‏25 ؛ ص26

شهید مطهری (ره) در موضع دیگری نیز چنین تصریح فرموده اند:
مسلمانان از نظر اختلافات مذهبى طورى نيستند كه نتوانند #وحدت داشته باشند، نتوانند با يكديگر برادر و مصداق‏ «انَّما الْمُؤْمِنون اخْوَةٌ» بوده باشند
زيرا خدايى كه همه پرستش مى ‏كنند يكى است، همه مى ‏گويند: لا اله الّا اللّه‏، همه به رسالت محمد (صلى الله عليه و آله) ايمان دارند و نبوت را به او پايان ‏يافته می ‏دانند و دين او را خاتم اديان مى ‏شناسند، همه قرآن را كتاب مقدس آسمانى خود مى ‏دانند و آن را تلاوت مى ‏كنند و قانون اساسى همه مسلمين مى ‏شناسند، همه به سوى يك قبله نماز مى ‏خوانند و يك بانگ به نام اذان بر مى ‏آورند، همه در يك ماه معين از سال كه ماه رمضان است روزه مى ‏گيرند، همه روز فطر و اضحى را عيد خود مى ‏شمارند، همه مراسم حج را مانند هم انجام مى ‏دهند و با هم در حرم خدا جمع مى ‏شوند، و حتى همه خاندان نبوت را دوست مى ‏دارند و به آنها احترام مى ‏گزارند.
اينها كافى است كه دلهاى آنها را به يكديگر پيوند دهد و احساسات برادرى و اخوت اسلامى را در آنها برانگيزد.
📚مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (ره) ؛ ج‏25 ؛ ص38

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

جايگاه انسان كامل در نظام هستي از منظر عرفا

جايگاه انسان كامل در نظام هستي از منظر عرفا

اين نوشتار با روش توصيفي-تحليلي به جايگاه انسان كامل در نظام هستي ا ز منظر عارفان مسلمان پرداخته است. از منظر آنان انسان كامل، خليفه حق‌تعالي، قطب عالم امكان و واسطه دريافت فيض از حق‌تعالي است. به عقيده بسياري از عرفا، انسان كامل به منزله روح عالم هستي مي‌ماند؛ همان‌گونه که روح امور بدن را تدبير مي‌كند، انسان كامل هم امور عالم را تدبير مي‌نمايد؛ گرچه به لحاظ بشري خود وي توجه نداشته باشد. هرگاه انسان كامل از عالم دنيا به عالم آخرت منتقل شود، خزائن الهي نيز به آن عالم منتقل خواهند شد، بساط عالم ماده جمع خواهد شد و رستاخيز قيام خواهد كرد. اين باور اهل تصوف، با عقايد شيعي، بسيار هماهنگ است؛ زيرا روايات شيعي نيز در اين معنا، صراحت دارد كه هرگاه حجت خدا از روي زمين ارتحال يابد، زمين متلاشي خواهد شد؛ ويژگي‌هاي كه از زبان اهل تصوف براي اهليبت بيان شده است، حاكي از اين مطلب است كه از منظر آنان انسان كامل، منطبق بر اهلبيت (ع) مي‌شود.
حقيقت متعالي و تعينات آن

حقيقت متعالي و تعينات آن

حقيقت متعالي، حقيقتي است كه از هر قيدي رها است؛ از اين حقيقت به غيب الغيوب و هويت مطلقه و وجود من حيث هو هو، نيز تعبير كرده‌اند. اين حقيقت در مرتبه اطلاق هيچ حكمي را نمي‌پذيرد، به همه موجودات نسبت يكسان دارد؛ اما از لازمه آن، علم به ذات و شعور به كمال ذاتي و اسمائي است. علم به ذات موجب، افتادن بي‌تعين در دام تعين مي‌شود.
جایگاه عقل در نظام سلوکی عرفا

جایگاه عقل در نظام سلوکی عرفا

عقل در نظام سلوکی عرفا، دارای دو جایگاه مجزا است. عقل در مراحل ابتدایی سلوک هدایتگر، راهگشا و روشنگر است؛ اما در مراحل عالی‌تر سلوکشان هدایتگری و راهبری از عقلانیت و تعقل جدا می‌شود؛ در این راستا باید توجه داشت که منزلت عقل نفی نمی‌شود، بلکه عقلانیت در صیرورت وجودی عارف به امری فراعقلی و نه غیرعقلی تبدّل و تحول می‌یابد. متاسفانه نزد برخی راهروان طریق سلوک این امر به مثابه ضد عقلی بودن تعالیم عرفانی تلقی می‌شود، حال آن‌که میان امر فراعقلی و امر غیر عقلی تفاوت و تمایز معناداری است که می بایست مورد توجه و تأمل عرفان پژوهان و سالکان راه قرار گیرد؛ در این مقاله ضمن پرداختن به مفهوم انسان‌شناختی و وجودشناختی مفهوم عقل، به تفاوت و تمایز میان این دو ساحت اشاره و لوازم معرفت شناختی آن استخراج خواهد شد.
الگو رویش اعتقادی افراد و جریانات از منظر قرآن کریم

الگو رویش اعتقادی افراد و جریانات از منظر قرآن کریم

قرآن کریم با استفاده از آیات خویش انسان را به‌سوی کمال سوق می‌دهد؛ پس باید بر طبق این فرمان‌ها روند زندگی را در مسیر رویش قرارداد. با بررسی و تحلیل الگوی رویش می‌توان اصلی‌ترین نقش را در خود فرد و آن جامعه جستجو کرد که ایمان را در درون خویش حس نمودند و فطرتشان علی‌رغم، القائات منفی افراد دیگر، ایشان را به این مسیر نزدیک نمودند، مانند همسر فرعون که با توجه به محیطی دور از معنویات، به دیندار شد...

پر بازدیدترین ها

رشد معنوی انسان از منظر قرآن و حدیث

رشد معنوی انسان از منظر قرآن و حدیث

این پژوهش نشان می‌دهد که ایجاد رابطه درست بین فرد و مسائل خود، ایجاد رابطه درست بین فرد و دیگران و ایجاد رابطه با خدا و کسب آرامش در پرتو آن از آثار رشد معنوی است؛ همچنین، تفکر، ایمان، انجام خوبی و ترک زشتی از علل رشد معنوی و جهل، کفرورزی و پیروی از شهویات از موانع رشد معنوی است.
آسیب‌ها و تهدیدهای اختلافات مذهبی در جهان اسلام

آسیب‌ها و تهدیدهای اختلافات مذهبی در جهان اسلام

مقاله حاضر ضمن بررسی فلسفه تفاوت‌ها و تنوع‌های میان انسان‌ها، تنوع و اختلاف از دیدگاه اسلام و انواع اختلافات مذهبی را تبیین و سپس به عوامل پیدایش اختلاف و تفرقه مذاهب را به لحاظ درونی و بیرونی پرداخته و نتایج و آثار ناشی از آن را بیان می‌کند...
درمان دردهای اخلاقی در نهج‌البلاغه

درمان دردهای اخلاقی در نهج‌البلاغه

نهج‌البلاغه علاوه بر مباحث تاریخی، اخلاقی، کلامی، فلسفی، اقتصادی، سیاسی، مدیریتی و... به طب و درمان نیز اشاره کرده است. این مقاله دربارة راهکارهایی است که حضرت علی(ع) برای درمان دردهای اخلاقی و روحی توصیه نموده‌اند. از جملة این دردها می‌توان به افسردگی، ترس، شهوت، عیب‌جویی، تکبر، حسد، خشم، غفلت‌زدگی و شتاب‌زدگی اشاره نمود...
جایگاه عقل در نظام سلوکی عرفا

جایگاه عقل در نظام سلوکی عرفا

عقل در نظام سلوکی عرفا، دارای دو جایگاه مجزا است. عقل در مراحل ابتدایی سلوک هدایتگر، راهگشا و روشنگر است؛ اما در مراحل عالی‌تر سلوکشان هدایتگری و راهبری از عقلانیت و تعقل جدا می‌شود؛ در این راستا باید توجه داشت که منزلت عقل نفی نمی‌شود، بلکه عقلانیت در صیرورت وجودی عارف به امری فراعقلی و نه غیرعقلی تبدّل و تحول می‌یابد. متاسفانه نزد برخی راهروان طریق سلوک این امر به مثابه ضد عقلی بودن تعالیم عرفانی تلقی می‌شود، حال آن‌که میان امر فراعقلی و امر غیر عقلی تفاوت و تمایز معناداری است که می بایست مورد توجه و تأمل عرفان پژوهان و سالکان راه قرار گیرد؛ در این مقاله ضمن پرداختن به مفهوم انسان‌شناختی و وجودشناختی مفهوم عقل، به تفاوت و تمایز میان این دو ساحت اشاره و لوازم معرفت شناختی آن استخراج خواهد شد.
Powered by TayaCMS