نویسنده کتاب دریای ایمان دان کیوپیت و مترجم آن حسن کامشاد است که توسط انتشارات طرح نو منتشر شده است.
فرایند تدریجی دنیاگرایی، نفوذ علم، تأثیر نقد دینی و تاریخی،گرایش هرچه بیشتر به جهان بینی انسان مدار، برخورد با ادیان دیگر از جمله مفاهیمی است که کیوپیت با آنها جهان زیست خاص خود را بنا مینهد.
کیوپیت از نواندیشان بنام و بسیار پرکار جهان مسیحی است؛ او هم کشیش است و هم مدرس فلسفه دینی در دانشگاه، و در کتاب خود برداشتی نو از دین ارائه ميدهد. برداشتی که کاملا این جهانی و امروزی است. او بر این باور است که برای بنا نهادن ایمانی منطبق با باورهای دنیاگرایانه باید از تمام جهان بینی سنتی دست کشید.
و نظامی نو بنا نهاد؛ نظامی تازه بنیاد که در آن، فرایند دنیاگرایی، نفوذ علم، تأثیر نفوذ نقد دینی و تاریخی و گرایش هر چه بیشتر به جهان بینی انسان مدارانه تقویت شده باشد.
او در جای جای کتاب به عینیت و واقعگرایی دینی انتقاد کرده، نشان ميدهد که دین در حقیقت، بیشتر عملی است تا نظری. و برای اینکه گزارههای خود را ثابت کند، به توضیح روش تاریخی نفوذ علم در جهان غرب میپردازد و از اثر ویرانگر دانش نو بر جهان بینی دینی و ارزشهای سنتی سخن میراند.
کیوپیت در کتاب خود در پی آن است تا نشان دهد که چگونه با وجود رشد دانش جدید، اعتقادات جزمی دیگر حاصلی ندارد و تفکر انتقادی عصر روشنگری، سرآغاز شالوده شکنی آن بوده است.
او میگوید: علوم طبیعی نمایانترین دستاورد این مشرب جدید دانش است و روح انعقاد، دستمایه آن است؛ لذا به همین سان میتوان در تاریخ و علوم انسانی دیگر و نیز در باور دینی هم از آن استفاده کرد.
(نکته جالب توجهیکهکیوپیت به آن اشاره میکند این است که تحول دینی، اجتناب ناپذیر است، چون چه بخواهیم و چه نخواهیم، با تغییر محیط فرهنگی، مفاهیم دینی هم تغییر میکند و پیامد اینگونه تغییرهای اجباری و غیرارادی معمولاً تنزل دین به خرافه است.)
او از نظامی سخن میگوید که قرار است ماوراء طبیعت و متافیزیک با انسان امروز خداحافظی کنند و جهانی نو عاری از سنت بنا نهاده شود.
کیوپیت را در کتاب خود به بررسی دو گزاره میپردازد:
- اخلاقیات؛ پس از داروین و نیچه و فروید ما هر روز بیشتر به ریشههای زیست شناختی طبیعت انسان پی بردهایم و اینک به سهولت میتوان تشخیص داد که بخش زیادی از معنویت و روحانیت سابق ما غالباً خام، ستمآمیز، بیشتر بازدارنده، سرشار از تمایلات نامطلوب و در آخر، اسطورههایی بیش نبودهاند.
- اصول دین: یا همان ماوراء طبیعه و آخرین پناهگاه و ضامن بقای کلیسا. در این هندسه نیز باید همهی عقاید را فرو ریخت و نظمی نو برانداخت. نقد این کتاب را میتوانید در مجله معرفت، سال سوم، شماره چهارم، تابستان 1385، 129ـ109 آمده است.