دوستی با مؤمنان و دشمنی با دشمنان
خداوند متعال در آیه ۲۹ سوره «فتح» به برخی ویژگیهای ممتاز و مهم رسول الله و پیروان حقیقی ایشان اشاره میفرماید؛ از جمله این ویژگیها شدت در برابر کفار و مهربانی با یکدیگر است. به تصریح دلایل متعددی از جمله آیه «لَقَدْ كَانَ لَكُمْ في رسول الله أُسْوَةٌ حَسَنَة»، پیامبر اکرم علیا در تمامی ابعاد مادی و معنوی اسوه ای نیکو برای مسلمانان به شمار می رود؛ از این رو لازم است سیره ایشان در تمامی زمینه ها مورد توجه و اهتمام امت اسلامی قرار گیرد.
این نوشتار قصد دارد بخشی از آیه ۲۹ سوره «فتح» را که درباره ویژگی های ممتاز رسول الله له و یاران واقعی ایشان نازل شده است تبیین کند. در بخشی از این آیه می خوانیم: مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ؛ محمد الله فرستاده خداست و کسانی که با او هستند در برابر کفار سرسخت و شدید و در میان خود مهربان اند. مراد از اشداء على الكفار، صلابت استحکام و نفوذ ناپذیری مؤمنان حقیقی در مواجهه با کفار حربی و معاندان است؛ همچنین عبارت رحماء بینهم به معنای عطوفت و مهربانی شدید آنان با یکدیگر است. توجه و اهتمام به الگوی رفتاری مدنظر در آیه پیش گفته که خداوند متعال در آن روش صحیح مواجهه با دوستان و دشمنان را برای مسلمانان تبیین می کند، دارای اهمیت است؛ بنابراین در ادامه ابتدا به تبیین مفهوم «والذین آمنوا معه و سپس دو فقره دیگر این آیه یعنی
نسخه کامل مقاله را از اینجا دانلود کنید