علل پرخاشگری

علل پرخاشگری

پسر ۸  ساله‌ای دارم که پرخاشگر است. علت این رفتار او چیست و چگونه باید با او برخورد کرد؟

ج: پرخاشگری کودک در حدود ۸ سالگی عللی دارد.

  1. محیط: محیط خانه، مدرسه و محله می‌تواند کودک شما را پرخاشگر کند. با توجه به نقش الگویی پدر و مادر و دیگر اعضای خانواده، نزدیکان، معلمان و همسالان برای کودک، اگر یکی از نامبردگان پرخاشگر باشد، این رفتار به او نیز منتقل خواهد شد. دلیل تأثير جدی الگوها بر پرخاشگری کودک ۸ ساله، این است که وقتی با برادر با خواهر کوچک‌تر از خود پرخاشگری می‌کند، رفتار و گفتارش تا حد فراوانی شبیه الگو است. اصلاح محیط به‌طورقطع در اصلاح رفتار کودک اثر خواهد گذاشت.

۲. گرسنگی: با توجه به افزایش اسید معده هنگام گرسنگی و تأثیر آن بر اعصاب، پرخاشگری دور از انتظار نیست؛ پس توصیه می‌شود در این حالت، با تذکر و نصیحت و تقاضاهای بی‌مورد، زمینه‌های فروپاشی کودک را فراهم نسازید.

3.خستگی: فرزند شما امروز، از صبح زود در اردویی شرکت کرده و فعالیت بدنی و فیزیکی بسیاری داشته و فراوان بازی کرده است. پس از بازگشت از اردو مجبور بوده تکالیف مدرسه را انجام دهد و به برخی کارهای شخصی خود نیز برسد. طبیعی است که این خستگی، زمینه‌های پرخاشگری او را فراهم می‌آورد و با کوچک‌ترین جرقه، به مرحله فروپاشی خواهد رسید. درک موقعیت فرزند در این حالت، کمک فراوانی به آرامش خانه خواهد کرد.

۴. ناکامی: یکی دیگر از علل پرخاشگری کودکان در حدود این سن، ناکامی است. کودک شما مشکلی دارد و نمی‌تواند آن را حل کند. گاهی این مشکل مربوط به خانه و گاهی مربوط به مدرسه است.

توصیه می‌کنم در این وضعیت، با آگاهی از مشکلات او، در حل مشکل یاری‌اش کنید. اگر فرزند شما مشکل درسی (حل مسائل ریاضی) دارد، حل مسائل، مطلوب نیست؛ بلکه کمک شما به حل مسائل، او را از رسیدن به مرحله فروپاشی و پرخاشگری می‌رهاند.

حل مسائل درسی کودکان به‌جای آنها، سبب اتكای آنان به غیر می‌شود و استقلال ایشان را به خطر می‌اندازد.

۵. تمسخر کودک: هیچ‌گاه کودک خود را به سبب سخنان کودکانه با انتظارات بچگانه تمسخر نکیند. در موارد بسیاری، سخن یا خواسته او از دید شما بی‌ارزش و غیرقابل توجه است؛ اما از دید او بسیار اهمیت دارد و

تمسخر کودک، او را پرخاشگر می‌کند.

۶.جلب‌توجه: در مواردی، پرخاشگری کودکان برای جلب‌توجه است؛ چون احساس کرده که هرگاه پرخاشگری می‌کند، تمام نظرها به او جلب می‌شود و پدر و مادر، خواهر و برادر بزرگ‌تر و دیگر نزدیکان او را نصیحت می‌کنند.

در این حالت، هنگام پرخاشگری کودک به او بی‌توجهی کنید و حساسیت نشان ندهید؛ اما در مواقع عادی، توجه بیشتری به او داشته باشید و وقت افزون‌تری را برایش صرف کنید تا از نظر عاطفی ارضا شود و مجبور نشود برای جلب‌توجه دیگران، از رفتارهای پرخاشگرانه استفاده کند. .

کتک‌کاری با پدر و مادر

پسری ۴ ساله دارم که من و پدرش را به‌ویژه در حضور دیگران کتک می‌زند و پرخاشگری می‌کند.

ج: پرخاشگری، رفتار خصمانه‌ای است که در قالب کتک زدن، لگدزدن، دعوا کردن، آزار دادن، دادوفریاد و از بین بردن وسایل دیگری جلوه می‌کند؛ بنابراین، گریه کردن و اخم کردن، پرخاشگری نیست. علل پرخاشگری کودکان حدود چهار سال عبارت‌اند از :

  1. گرسنگی: هرگاه زمان غذای کودک بگذرد، پرخاشگر می‌شود و در موارد بسیاری، گرسنگی خود را به مادر نمی‌گوید.

به مادران عزیز توصیه می‌کنم به‌ویژه در مهمانی‌ها و زمانی که مهمان دارند، از غذای کودک خود غافل نشوند

۲. خستگی: اگر فعالیت کودک بیش‌ازحد باشد و در پیاده‌روی و بازی زیاده‌روی کند، با کوچک‌ترین بهانه‌ها به مرحله فروپاشی می‌رسد و پرخاشگری خواهد کرد.

اعتدال در فعالیت‌های جسمی برای کودک مطلوب است.

٣. بی‌خوابی: طبیعی است که هرگاه زمان خواب کودک به تأخیر افتد، پرخاشگر می‌شود. این مشکل بیشتر در مهمانی‌ها و زمانی که مادر و پدر مشغول پذیرایی از مهمان‌ها هستند، پیش می‌آید.

۴. بی‌توجهی به کودک: وقتی کودک چهارساله شما، خواسته‌ای دارد، به خواسته او توجه کنید. در صورت بی‌توجهی (به‌ویژه در حضور دیگران)، ممکن است با کتک و دادوفریاد، نظر شما را به خود جلب کند.

برخی والدین، هنگام صحبت با همسالان، از پاسخگویی به کودک خود غافل می‌شوند.

۵. تب: یکی دیگر از عوامل پرخاشگری کودک، تب و بیماری است. در این حالت باید با او مدارا کرد.

۶. انگل: برخی انگل‌ها روی اعصاب کودک اثر می‌گذارند. در این صورت باید به پزشک مراجعه کرد.

۷. در تنگنا قرار دادن کودک: کودکان در این سنین، دوست‌داشتنی‌اند؛ به همین جهت، نزدیکان و دوستان خانواده، به‌رغم میل کودکان، آنان را در آغوش می‌گیرند؛ می‌فشارند و می‌بوسند. با این‌گونه اعمال، کودک در تنگنا قرار می‌گیرد و پرخاشگری می‌کند؛ به‌ویژه اگر بزرگ‌سالی او را به‌زور بگیرد وبا لب‌های خیس ببوسد.

بزرگ‌سالانی که می‌خواهند با کودکان ارتباط برقرار کنند، به‌هیچ‌وجه نباید از زور استفاده کنند. نرمی، آغاز ارتباط با بازی، شعر، قصه و ... می‌تواند زمینه ارتباط عاطفی بعدی را فراهم سازد.

درصد کمی از کودکان وجود دارند که در برابر رفتارهای خشن بزرگ‌سالان، مقاومت چندانی از خود نشان نمی‌دهند؛ اما اگر کودکی، هنگام حرکت بزرگ‌سال به سویش، خود را پشت سر پدر یا مادر پنهان می‌کند؛ وحشت‌زده می‌شود و اخم می‌کند، نشان می‌دهد که تجربه ناخوشایندی از بزرگ‌سالان دارد که در این صورت باید از راه‌های پیش‌گفته با او ارتباط برقرار کرد.

منبع: نسیم مهر

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

جايگاه انسان كامل در نظام هستي از منظر عرفا

جايگاه انسان كامل در نظام هستي از منظر عرفا

اين نوشتار با روش توصيفي-تحليلي به جايگاه انسان كامل در نظام هستي ا ز منظر عارفان مسلمان پرداخته است. از منظر آنان انسان كامل، خليفه حق‌تعالي، قطب عالم امكان و واسطه دريافت فيض از حق‌تعالي است. به عقيده بسياري از عرفا، انسان كامل به منزله روح عالم هستي مي‌ماند؛ همان‌گونه که روح امور بدن را تدبير مي‌كند، انسان كامل هم امور عالم را تدبير مي‌نمايد؛ گرچه به لحاظ بشري خود وي توجه نداشته باشد. هرگاه انسان كامل از عالم دنيا به عالم آخرت منتقل شود، خزائن الهي نيز به آن عالم منتقل خواهند شد، بساط عالم ماده جمع خواهد شد و رستاخيز قيام خواهد كرد. اين باور اهل تصوف، با عقايد شيعي، بسيار هماهنگ است؛ زيرا روايات شيعي نيز در اين معنا، صراحت دارد كه هرگاه حجت خدا از روي زمين ارتحال يابد، زمين متلاشي خواهد شد؛ ويژگي‌هاي كه از زبان اهل تصوف براي اهليبت بيان شده است، حاكي از اين مطلب است كه از منظر آنان انسان كامل، منطبق بر اهلبيت (ع) مي‌شود.
حقيقت متعالي و تعينات آن

حقيقت متعالي و تعينات آن

حقيقت متعالي، حقيقتي است كه از هر قيدي رها است؛ از اين حقيقت به غيب الغيوب و هويت مطلقه و وجود من حيث هو هو، نيز تعبير كرده‌اند. اين حقيقت در مرتبه اطلاق هيچ حكمي را نمي‌پذيرد، به همه موجودات نسبت يكسان دارد؛ اما از لازمه آن، علم به ذات و شعور به كمال ذاتي و اسمائي است. علم به ذات موجب، افتادن بي‌تعين در دام تعين مي‌شود.
جایگاه عقل در نظام سلوکی عرفا

جایگاه عقل در نظام سلوکی عرفا

عقل در نظام سلوکی عرفا، دارای دو جایگاه مجزا است. عقل در مراحل ابتدایی سلوک هدایتگر، راهگشا و روشنگر است؛ اما در مراحل عالی‌تر سلوکشان هدایتگری و راهبری از عقلانیت و تعقل جدا می‌شود؛ در این راستا باید توجه داشت که منزلت عقل نفی نمی‌شود، بلکه عقلانیت در صیرورت وجودی عارف به امری فراعقلی و نه غیرعقلی تبدّل و تحول می‌یابد. متاسفانه نزد برخی راهروان طریق سلوک این امر به مثابه ضد عقلی بودن تعالیم عرفانی تلقی می‌شود، حال آن‌که میان امر فراعقلی و امر غیر عقلی تفاوت و تمایز معناداری است که می بایست مورد توجه و تأمل عرفان پژوهان و سالکان راه قرار گیرد؛ در این مقاله ضمن پرداختن به مفهوم انسان‌شناختی و وجودشناختی مفهوم عقل، به تفاوت و تمایز میان این دو ساحت اشاره و لوازم معرفت شناختی آن استخراج خواهد شد.
الگو رویش اعتقادی افراد و جریانات از منظر قرآن کریم

الگو رویش اعتقادی افراد و جریانات از منظر قرآن کریم

قرآن کریم با استفاده از آیات خویش انسان را به‌سوی کمال سوق می‌دهد؛ پس باید بر طبق این فرمان‌ها روند زندگی را در مسیر رویش قرارداد. با بررسی و تحلیل الگوی رویش می‌توان اصلی‌ترین نقش را در خود فرد و آن جامعه جستجو کرد که ایمان را در درون خویش حس نمودند و فطرتشان علی‌رغم، القائات منفی افراد دیگر، ایشان را به این مسیر نزدیک نمودند، مانند همسر فرعون که با توجه به محیطی دور از معنویات، به دیندار شد...

پر بازدیدترین ها

رشد معنوی انسان از منظر قرآن و حدیث

رشد معنوی انسان از منظر قرآن و حدیث

این پژوهش نشان می‌دهد که ایجاد رابطه درست بین فرد و مسائل خود، ایجاد رابطه درست بین فرد و دیگران و ایجاد رابطه با خدا و کسب آرامش در پرتو آن از آثار رشد معنوی است؛ همچنین، تفکر، ایمان، انجام خوبی و ترک زشتی از علل رشد معنوی و جهل، کفرورزی و پیروی از شهویات از موانع رشد معنوی است.
عرفان اشو

عرفان اشو

جایگاه عقل در نظام سلوکی عرفا

جایگاه عقل در نظام سلوکی عرفا

عقل در نظام سلوکی عرفا، دارای دو جایگاه مجزا است. عقل در مراحل ابتدایی سلوک هدایتگر، راهگشا و روشنگر است؛ اما در مراحل عالی‌تر سلوکشان هدایتگری و راهبری از عقلانیت و تعقل جدا می‌شود؛ در این راستا باید توجه داشت که منزلت عقل نفی نمی‌شود، بلکه عقلانیت در صیرورت وجودی عارف به امری فراعقلی و نه غیرعقلی تبدّل و تحول می‌یابد. متاسفانه نزد برخی راهروان طریق سلوک این امر به مثابه ضد عقلی بودن تعالیم عرفانی تلقی می‌شود، حال آن‌که میان امر فراعقلی و امر غیر عقلی تفاوت و تمایز معناداری است که می بایست مورد توجه و تأمل عرفان پژوهان و سالکان راه قرار گیرد؛ در این مقاله ضمن پرداختن به مفهوم انسان‌شناختی و وجودشناختی مفهوم عقل، به تفاوت و تمایز میان این دو ساحت اشاره و لوازم معرفت شناختی آن استخراج خواهد شد.
عناصر معنوی دین اسلام و علم روان‌شناسی در ایجاد سلامت روان

عناصر معنوی دین اسلام و علم روان‌شناسی در ایجاد سلامت روان

از مسائل مهم حوزه بهداشت روانی، سلامت روان است. اسلام و روانشناسی هدف، موضوع و راهکارهای مشترکی برای رسیدن به ‌سلامت روان یا همان فلاح و رستگاری ارائه می‌دهند. انسان موضوع مشترک دین و روانشناسی است و نقطه تلاقی راهکارهای اسلامی و روانشناسی در رسیدن به هدف مشترک این دو حائز اهمیت است. سازه‌های شفقت خود و ذهن‌آگاهی، محاسبه نفس، توبه و حضور قلب، هماهنگی هرچه تمام‌تر دین و روانشناسی را در رسیدن به‌سلامت روان و رهایی از اضطراب و دل‌مشغولی‌های حاصل از پیشرفت‌های فناوری نشان می‌دهد.
Powered by TayaCMS