نویسنده کتاب کلیدهای پیشگیری و مقابله با اعتیاد در نوجوان و جوان، کارل پیک هارت و مترجم آن مسعود هومان است .خواننده با مطالعه این کتاب اطلاعات زیادی درباره علایم مصرف مواد و تاثیر آن بر فرد و خانواده بدست می‌آورد و با ویژگی‌های شخصیتی که می‌تواند نشانگر تاثیرپذیری احتمالی جوان و نوجوان باشد و تقویت مقاومت‌پذیری نوجوان و نیز آگاه کردن آنها از موارد قانونی آشنا می‌شود.
تجربه تلخ اعتیاد به مواد مخدر و الکل یکی از هراس‌انگیزترین موضوعاتی است که همواره خانواده‌ها را نگران می‌سازد. برای مقابله با شیوع روز افزون این معضل و صدمات ناگوار پی‌در‌پی ناشی از آن که زندگی سالم فردی - اجتماعی اشخاص را فلج می‌سازد و می‌رود تا به صورت فرهنگی (نا سالم) در جامعه تثبیت شود، چه می‌توان کرد؟ اعتیاد فاجعه‌ای است که حتی تصورش هم لرزه بر اندام والدین می‌اندازد و از همان ابتدا انکار می‌شود. اما این جریان علیرغم انکار ما روند خود را طی می‌کند و چون عاملی نفوذی، موذیانه راه خود را در خانوده‌ها باز می‌کند و رفته رفته رگ‌های حیاتی آن را می‌خشکاند.
نظر به اینکه در عصر حاضر، نوجوان حتی در خلوت خود نیز با دنیایی بی حد و مرز ارتباط برقرار می‌کند نباید از وجود دشمنی که این چنین بی رحمانه در کمین نشسته، غافل ماند. اما برای مقابله با این جریان به چه نوع آگاهی‌هایی نیاز داریم؟ تالیف این کتاب پاسخی به این پرسش است. خواننده با مطالعه این کتاب اطلاعات زیادی درباره علایم مصرف مواد و تاثیر آن بر فرد و خانواده بدست می آورد و با ویژگی‌های شخصیتی که می‌تواند نشانگر تاثیرپذیری احتمالی جوان و نوجوان باشد و تقویت مقاومت پذیری نوجوان و نیز آگاه کردن آنها از موارد قانونی آشنا می‌شود. تجربه مواد از روی کنجکاوی و ضعف عزت نفس در پذیرا شدن آن، امکان موروثی بودن تاثیرپذیری، نقش رسانه‌ها در تبلیغ مستقیم و غیر مستقیم مصرف مواد، تاثیر گروه همسالان، احساس افسردگی و میل به خودکشی و عبارات هشداردهنده حاکی از این میل نیز از جمله عواملی است که در این کتاب مورد بررسی قرار می گیرند.
عامل بسیار مهم برای دور نگهداشتن نوجوان از مواد مخدر یا رها کردن آن مستلزم درک کافی والدین از دوره نوجوانی و ره آوردهای آن است که خواننده در چهار فصل (بیست تا بیست و سه) با آن آشنا می‌شود.
رویارویی منطقی با واقعیت، مشاوره، معالجه، بهره‌مندی از کمک گروه‌های خودیاری جهت تداوم ترک اعتیاد و بازیافت تدریجی روابط ارزشمند انسانی و حرک به سوی رشد فکری و زندگی سالم بخش‌های پایانی کتاب را تشکیل می دهد. اما آنچه انجام امور فوق را آسان می‌کند، توجه به این نکته است که مشکل اعتیاد نوجوان، شخصیت و نوع تربیت والدین را زیر سوال نمی‌برد و اگر والدین با قبول مسئولیت اعتیاد فرزند، خود را گناهکار بدانند، راه برخورد سازنده را بر خود و نوجوان مسدود می‌کنند. بحث تفصیلی در مورد نکته اخیر نیز رهنمود کلیدی دیگری است که راه گشای والدین در حل این معضل است.