محیط خانوادگی و تاثیر آن در تربیت
علی (علیه‌السلام) در مورد شخصیت بزرگ و الهی خویش که آن را مدیون تربیت‌های نبی گرامی اسلام (علیه السلام) می‌داند می‌گوید: شما قرابت مرا با پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و منزلت مخصوصی که نزد آن حضرت داشتم به خوبی می‌دانید. طفل خردسالی بودم که پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) مرا در دامان خود می نشاند، در آغوشم می‌گرفت و به سینه خود می‌چسباند. گاهی مرا در بستر خواب خود می‌خوابانید و از مودت، صورت به صورت من می‌سایید و مرا به استشمام بوی لطیف خود وا می‌داشت. برای من هر روز از سجایای اخلاقی خود، پرچمی می‌افراشت و مرا می‌فرمود تا از رفتار وی پیروی کنم؛(1) حضرت امام حسین (علیه السلام) در جواب عبیدالله بن زیاد که او را دعوت به سازش کرده بود فرمود: دامن های پاکی که مرا تربیت کرده اند، از پذیرش ذلت ابا دارند(2).
- محمد دشتی و سید کاظم محمدی، نهج البلاغه، خطبه 192، ص 118.
- بحارالانوار، ج 45، ص 83.