نویسنده کتاب روش‌های آسیب‌زا در تربیت از منظر تربیت اسلامی محمدرضا قائمی مقدم است. این کتاب توسط انتشارات پژوهشگاه حوزه و دانشگاه منتشر شده است. این کتاب شامل نه فصل است. کتاب روشهاى آسیب‌زا در تربیت، در قالب یک درآمد، یک مقدمه و نه فصل تنظیم شده است. نویسنده در مقدمهى کتاب ضمن اشاره به اهمیت و ضرورت تربیت و ناشناخته بودن روشهاى درست تعلیم و تربیت، به تبیین مفاهیم اساسى به کار رفته در تحقیق خود پرداخته است. مهم‌ترین بحث مقدمه، تعریفى است که نویسنده از روشهاى آسیب‌زا بیان داشته است: «مقصود ما از روشهاى آسیب‌زا، گفتارها، رفتارها و حالتهایى است که از مربى صادر مىشود و در مسیر تحقق اهداف تربیتى اختلال ایجاد می‌کند و بر متربى تأثیر منفى می‌گذارد». نویسنده در ادامه به اهداف نظرى و عملى، روش و مشکلات و محدودیتهاى تحقیق اشاره کرده است.
فصل اول کتاب به بحث «نامگذارى نامناسب و القاب ناشایست» اختصاص داده شده است. نویسنده در این فصل پس از بیان مقدماتى دربارهى نامگذاری موجودات و انسانها و فلسفهى نامگذارى و اهمیت آن، به ذکر آیات و روایاتى در باب «نهى از نامگذارى نامناسب» و «نهى از القاب ناشایست» پرداخته و در پایان به پیامدهاى فردى و اجتماعى این امر غیراخلاقى اشاره کرده است.
فصل دوم کتاب به مسئلهى «تبعیض و بىعدالتى در رفتار مربیان با متربیان» اختصاص داده شده است. در این فصل نیز نویسنده ابتدا به نادرستى «تبعیض و نابرابرى در نگاه متون دینى» پرداخته، دلایل خاص و عام آن را برمىشمارد و سپس به اهمیت و جایگاه مساوات در نظام تربیتى اسلام اشاره مىکند. فصل سوم کتاب به شرح و توضیح روش آسیبزاى «اکراه، اجبار، تحمیل و تحکّم» اختصاص داده شده است. در این روش، امور تربیتى برخلاف میل و خواست متربى، در قالبهاى مختلف به وى تحمیل مىشود و آثار مخرب تربیتى به همراه مىآورد. «تحقیر و اهانت» روش آسیبزاى دیگرى است که در فصل چهارم کتاب به آن پرداخته شده است. پنجمین روش از روشهاى آسیب‌زا در تربیت که در فصل پنجم این کتاب به آن اشاره شده، «جدال» و «مراء» و به تعبیرى «جروبحث و بگومگو کردن» مربى با متربیان است. روش ششم از روشهاى آسیب‌زا در امر تربیت «ناهماهنگى در گفتار و رفتار» مربّى است که نویسنده آن را در فصل ششم کتاب خود مورد بحث و بررسى قرار داده است.