اگر کودک ما تربیت دینی یابد، برکاتش به خود او و دیگران خواهد رسید. کودکی که با خدا آشنا است، هیچ‌گاه احساس پوچی نمی‌کند و در جای‌جای زندگی‌اش تکیه‌گاه محکمی خواهد داشت و با همین تکیه‌گاه، در برابر مشکلات استقامت میکند. زمانی که برادران حضرت یوسف (علیه‌السلام) او را در چاه انداختند، یوسف 9 ساله بود.
وقتی کاروان از کنار چاه گذشت و یکی از کاروانیان یوسف را دید، صدایش را بلند کرد و گفت: کاروانیان بایستید! بیایید و به این کودک غریب و تنها کمک کنید. وقتی یوسف، این تربیت‌شده دینی، سخن او را شنید، گفت: انسانی که با خدا است، هیچ‌گاه غریب و تنها نیست. [1]
برکت تربیت دینی کودک، به والدین نیز می‌رسد. کودک تربیت‌شدة دینی، با والدین خود خوب رفتار میکند؛ زیرا با قرآن آشنا است و قرآن می‌فرماید: «و لا تقل لهما افّ».[2] به پدر و مادر اف نگو. او با روایات معصومان آشنا میشود که می‌فرمایند: «برّ الوالدین واجب و ان کانا مشرکین». [3] نیکی به پدر و مادر واجب است؛ حتی اگر مشرک باشند.
تربیت‌یافتة دینی، سخنانی زیبا و پرمحتوا بر زبان جاری می‌سازد و سبب افتخار پدر و مادر و نزدیکان میشود. سید جمال‌الدین 10 ساله بود که با پدرش سید صفدر به تهران مسافرت کرد و در منزل مرحوم آقا سید صادق سنگلجی، مجتهد معروف تهران سکنا گزید. آقا سید صادق، رو به سید جمال 10 ساله کرد و فرمود: خوب، سید جمال کوچک! شما هم چیزی بگویید؛ سید گفت: چیزی قابل‌عرض ندارم. آقا فرمود: خوب چیزی قابل طول بگویید، سید بی‌درنگ گفت: چیزی که قابل طول است، عمر شما است. [4] تربیت دینی کودکان، در آخرت والدین هم اثر می‌گذارد. امام صادق (علیه‌السلام) از رسول گرامی اسلام نقل میکند که حضرت فرمود: «روزی حضرت عیسی (علیه‌السلام) از قبرستانی می‌گذشت و دید مرده‌ای را عذاب می‌کنند. سال بعد از همان قبرستان گذشت و متوجه شد که عذاب آن مرده برداشته شده است. از خداوند پرسید: قضیه چیست؟ خداوند فرمود: فرزندی دارد که جاده‌ای را ترمیم کرد و یتیمی را پناه داد؛ بدین‌سبب، عذاب او را برداشتم». [5]
نمونه‌ای دیگر از برکات تربیت دینی کودک برای آخرت پدر و مادر: روزی رسول اکرم (صلی‌الله علیه وآله) از قبرستان بقیع می‌گذشت و به یاران فرمود: بشتابید! در برگشت، یاران خواستند با سرعت بگذرند، حضرت فرمود: آرام بروید. در رفت، مرده‌ای را عذاب می‌کردند و در بازگشت، عذاب از او برداشته شد؛ چراکه فرزندی دارد و در همین فرصت نزد معلم رفت و «بسم‌الله الرحمن الرحیم» را آموخت و خداوند به همین جهت، عذاب را از پدر او برداشت. [6]
منبع: نسیم مهر جلد 1، پرسش و پاسخ تربیت کودک و نوجوان؛ حسین دهنوی