قبل از ارائه بازی کامپیوتری یک محدودیت زمانی مشخص را به کودک اطلاع دهید. برای کودکان در این محدوده سنی می‌توانید از ساعت‌های زمان‌دار که معمولاً در آشپزخانه‌ها به کار می‌رود، استفاده کنید. مثلاً به او بگویید تا این ساعت زنگ بزند می‌توانی بازی کنی و عدد آن را برای مثال روی ۳۰ دقیقه قرار دهید. وقت بازی که به سرآمد اگر کودک به قانون اهمیت داد او را تشویق کنید و برای تمام کردن به‌موقع بازی پاداش دهید؛ ولی اگر زمان را ندیده گرفت یا برای زمان بیشتری وارد چانه‌زنی شد، به‌آرامی قوانین بازی را به او توضیح دهید؛ اگر مخالفت ادامه داشت می‌توانید بازی با کامپیوتر را به‌عنوان نتیجه قانون‌شکنی، برای مدت محدودی متوقف کنید، مثلاً زمان بازی فردای کودک را بگیرید. برای این اعتراض کودک که الآن من وسط بازی‌ام. اینجا جای خیلی حساس بازی است و...»، راه‌حلی بیندیشید.
اغلب بازی‌های کامپیوتری، قابلیت ذخیره‌سازی بازی را دارند؛ بنابراین بدون خراب شدن بازی، کودک قادر است وسط بازی هم همه‌چیز را دست نخورده برای نوبت بعدی ذخیره کند. شاید لازم باشد که این ذخیره‌سازی را به او یاد بدهید. چند سرگرمی دیگر برای وقتی‌که زمان بازی تمام‌شده است» برای کودک در نظر بگیرید. مثل کمک در آشپزی به مامان یا کتاب خواندن با بابا یا مامان، نقاشی کشیدن و ...این کار به انحراف توجه او از بازی کمک میکند و راحت‌تر دست از کامپیوتر می‌کشد. به او بگویید قبل از بازی کامپیوتری باید همه کارهایش مثل جمع‌کردن اتاق و اسباب‌بازی‌هایش را انجام داده باشد؛ یا مثلاً قبل از برنامه تلویزیون موردعلاقه باید این کارها انجام‌شده باشد.
از قرار دادن کامپیوتر در اتاق کودک و هرجائی که او بتواند دور از چشم شما به بازی مشغول شود، خودداری کنید؛ به‌طورکلی بهتر است که کامپیوتر در محلی که جنبه عمومی‌تر دارد مثل اتاق نشیمن قرار داده شود و جلوی آن نیز امکان نشستن برای دو تا سه نفر فراهم آید تا هم کاربرد این وسیله زیر نظر باشد و هم به‌عنوان یک وسیله، به اجتماعی شدن کودک کمک کند.
عده‌ای معتقدند که کامپیوتر باعث ایزوله شدن کاربر و ایجاد بیماری‌هایی مثل چاقی و تغییر یافت اسکلت بدن (قوز، انحراف مهره‌های ستون فقرات و ...) میشود و البته جنبه های مثبت به‌کارگیری کامپیوتر در آموزش کودکان نیز غیرقابل‌انکار است: مواردی مثل دیکته، ریاضی و درک متون و خیلی از مهارت‌های دیگر؛ همچنین تقویت مهارت حرکتی ظریف کودکان و سرعت عمل آنها با این بازی‌ها عملی است؛ اما چراغ‌خطر مهم این است که کامپیوتر جای روابط اجتماعی کودک را بگیرید و کودک به‌جای پیدا کردن دوست با این وسیله ارتباط برقرار کنند که این حالت حتی در کودکان فربیک هم به‌مراتب تقویت میشود و عملاً کودک در یک حلقه معیوب قرار می‌گیرد.
نکاتی در مورد خرید بازی‌های کامپیوتری
البته بازی باید برای کودک جذاب و لذت‌بخش باشد تا کودک بتواند از محتوای آن نیز مسائلی را بیاموزد. این چند نکته به شما کمک میکند انتخاب صحیح‌تری در خرید این بازی‌ها داشته باشید. بهتر است اول از همه به فکر سرگرم کننده بودن بازی باشید، زیرا که در سن زیر ۵ سال, خط مشخصی بین آموختن صرف و تفریح نمی‌توانید برای کودک بکشید. پس برای اینکه کودک چیزهایی یاد بگیرد لازم است قبل از آن لذت ببرد. مطمئن باشید که کودک بیشتر دوست دارد که زمان خوشی را سپری کند بجای آنکه اهداف آموزشی بزرگ‌ترها را برآورده کند. بازی‌هایی را انتخاب کنید که بازی بیش از یک بازیکن در آنها تشویق شده و باعث میشود که دو یا سه نفر باهم بازی کنند. به توصیه مرکز ملی رسانه‌ها و خانواده‌ها، بهتر است خانواده‌ها کامپیوتر را به یک وسیله اجتماعی تبدیل کنند. بهترین نرم‌افزار موجود در این خصوص Lapware ذکر شده است که به شما و کودکتان اجازه می‌دهد تجربه‌ای مشترک از کامپیوتر داشته باشید.
بازی‌هایی را انتخاب کنید که به کودک فرصت‌های پیروزی را با روش‌های مختلف می‌دهد. به‌عبارت‌دیگر لازم نباشد که برای ادامه یافتن بازی، کاربر حتماً از یگ مهارت به‌خصوص که تکرار آن برای کودک دشوار است، استفاده کند. تصویرهای کم‌تحرک و طولانی که حتماً با رمز و راز تغییر خواهد کرد، کودک را خسته میکند. مزرعه‌های اعداد یا جنگل‌های پر از موسیقی که کودک را به دنبال خود بکشد و هر چه که ماهرتر شد بازی نیز ماهرانه‌تر قابل پیاده شدن باشد، بهتر است. به یاد داشته باشید نسخه نوشتاری یا دیداری _ شنیداری در یادگیری کودک از نسخه نرم‌افزاری می‌تواند بهتر باشد، مثلاً کتاب یک قهرمان خاص آموزنده‌تر از بازی آن قهرمان خاص برای کودک است. هنگام خرید همیشه احتمال برگرداندن و پس دادن بازی خریداری‌شده را با فروشنده مطرح کنید، چرا که این احتمال وجود دارد سیستم سخت‌افزاری شما متناسب نباشد یا بازی خریداری شده مانند لباس، یک شماره کوچک‌تر به تن فرزند شما در آید! یا شما آن بازی را برای کودکتان مناسب ندانید. بنابر تحقیقات انجام شده، بازی‌هایی که محتوای خشن دارند، کودک را در معرض افزایش رفتارهای پرخاشگرانه قرار می‌دهند، بخصوص اگر به‌صورت همیشگی بازی شوند و عملاً کودک، زمان خیلی زیادی را به این بازی‌ها اختصاص دهد.این نکته ارزش یادآوری دارد که همه بازی‌های ویدئویی و کامپیوتری بد نیستند. بازی‌های پر کیفیت به کودک فرصت حل مسائل مختلف زندگی و مهارت تفکر منطقی را آموزش می‌دهد.همچنین بازی کامپیوتری به تقویت مهارت‌های حرکتی ظریف، مهارت، سرعت عمل و سرعت انتقال می‌انجامد. البته کودک را به تکنولوژی اطلاعات علاقه‌مندترمی سازد.
بهترین کار برای شما این است که تا فرصت باقی است و کودک هنوز اولین تجربه‌ها را در به‌کارگیری این وسیله درک میکند، به او کمک کنید تا قوانین استفاده سالم و بی‌ضرر از آن را بیاموزد. به یاد داشته باشید کودکان به‌آسانی به مسائل مختلف عادت می‌کنند, ولی به‌سختی عادت نادرست را ترک می‌کنند. نکته آخر اینکه یک مصرف کننده هوشیار باشید، آنچه را به صلاح کودکتان هست انتخاب کنید چیزی که مناسب سن او باشد و پیغام‌های نادرست به او ندهد.
منبع: http://nooredideh.com