توصیه امام‌خمینی(ره) درباره ضرورت سلوک معنوی
ای عزیز! اکنون که فرصت است و سرمایة عمر عزیز در دست است و طریق سلوک الی‌الله مفتوح است و درهای رحمت حق باز است و سلامتی و قوت اعضا و قوا برقرار است و دارالزّرع عالم مُلک برپا است، همتی کن و قدر این نِعَم الهیّه را بفهم و از آنها استفاده نما و کمالات روحانیّه و سعادات ازلّیة ابدیّه را تحصیل کن و از این همه معارف که قرآن شریف آسمانی و اهل‌بیت عصمت(ع) در بسیطِ ارضِ طبیعت مظلمه، بسط دادند و عالم را به انوار ساطعة الهیه روشن فرمودند، تو نیز بهره‌ای بردار و ارض طبیعت مظلمة خود را به نور الهی روشن کن و چشم و گوش و لسان و دیگر قوای ظاهره و باطنه را به نور حق تعالی منوّر کن و تبدیل این ارض ظلمانی را به ارض نورانی، بلکه آسمان عقلانی کن: (یوم تبدل الارض غیر الارض)[1](و اشرقت الارض بنور ربها).[2]
اکنون قوای ظاهره و باطنة ما، مظلمه به ظلمتهای شیطانی است و از آن ترسم که اگر با این حال باقی بمانیم، کم‌کم ارض هیولانی دارای نور فطرت، متبدّل شود به ارضِ سجّینیِ مظلمة خالی از نور فطرت و مجوب از همة احکام فطرت اللّهی و این شقاوتی است که سعادت در دنبالش نیست و ظلمتی است که نورانیّت در عقب ندارد و وحشتی است که روی اطمینان نبیند و عذابی است که راحت در پی آن نیاید: (و من لم‌یجعل الله له نوراً فما له من نور)[3]. پناه می‌برم به خدای تعالی از غرورهای شیطانی و نفس امارة بالسّوء.
عمده مقصد و مقصود انبیاء عظام و تشریع شرایع و تأسیس احکام و نزول کتابهای آسمانی، خصوصاً قرآن شریف جامع که صاحب و مُکاشف آن، نورِ مطهّر رسول ختمی(ص) است، نشر توحید و معارف الهیه و قطع ریشة کفر و شرک و دوبینی و دو‌پرستی بوده و سرّ توحید و تجرید در جمیع عبادات قلبیّه و قالبیّه ساری‌و‌جاری است.
[1]. «روزی که زمین به زمینی دیگر تبدیل شود» (ابراهیم: 48).
[2]. «و زمین (در آن روز)، به نور پروردگارش روشن میشود» (زمر: 69).
[3]. «و کسی که خداوند برایش نوری قرار نداده، هیچ نوری ندارد» (نور: 40).