چرا برخی کودکان به آموزش‏های دینی بی‌توجهی می‌کنند؟

مهم‌ترین عامل برای بی‌توجهی کودکان به آموزش‏های دینی، عدم زمینه‌سازی والدین است. همان‌گونه که نقاشی بدون رنگ زمینه و کشاورزی بدون شخم زمین مطلوب نیست، آموزش دینی نیز بدون زمینه بازده ندارد.

برای فراهم ساختن زمینه‌ی آموزش، توجه به نکاتی لازم است:

1. ارتباط کلامی مناسب

با توجه به اینکه یکی از راه‌های آموزش ارزش‏های دینی، استفاده از سخن است، حتماً باید از سخنی نرم و بیانی شیوا استفاده شود، صدای بلند، به‌ویژه اگر با خشونت همراه شود، سبب بی‌توجهی کودک به آموزش دینی خواهد شد.

2. وضعیت ظاهری مناسب

ظاهر آراسته، لباس مناسب، موی شانه‌زده، دندان‌های تمیز، بوی خوش و...، زمینه‌ساز آموزش دینی هستند.

3. خوش‌خلقی

خوش‌رویی و نگاه محبت‌آمیز، فضای ارتباط را فراهم می‌سازد و بداخلاقی و ترشرویی، زمینه‌ی آموزش دین را از بین می‌برد.

امام علی (علیه‌السلام) فرمود: «البشاشة حبالة المودة». خوش‌رویی، ریسمان محبت است.

4. حوصله

برای آموزش ارزش‏های دینی، بردباری ضرورت دارد. با توجه به ضعف تمرکز کودکان، گاهی لازم است آموزه‌ای بارها تکرار شود که صبر و حوصله‌ی والدین را می‌طلبد.

دختر حضرت امام خمینی می‌گوید: کودکی 5 ساله بودم و به حضرت امام در نماز اقتدا کردم. پس از اتمام نماز، مادرم گفت: دخترم! به شکل صحیحی اقتدا نکردی. از امام پرسیدم. آن بزرگوار 15 دقیقه برایم توضیح داد

منبع: کتاب «نسیم مهر» استاد حسین دهنوی.